حسرت زیارت
•
هفت ماهیست که به دیدارش نرفتم . دلم براش تنگ شده .
برای اون گنبد و بارگاه . برای ضریح و رواق ها
از بالا ببینید که چه زیباست :
یه عادت دارم هروقت میرم پابوسش از در مسجد گوهرشاد وارد میشم
میدونید چرا؟ بعدا میگم...
قدیمترها از کفشداری کنار مسجد گوهرشاد که میرفتی وارد بشی
یه اذن دخول زیبا روی دیوار نقش بسته بود اما نمی دونم چرا
برش داشتن ! شاید برای اینکه این راهرو تنگ است و رفت و آمد
را سخت میکند ؟ من که از رو نمی رم .
میرم تو مسجد گوهرشاد یه کتاب دعا یا مفاتیح برمیدارم و میرم
اول این راهرو و شروع میکنم به خوندن اذن دخول ...
اول معمولا روم نمی شه به ضریح نگاه کنم اما کم کم خودش نوازشم میکنه
روم باز میشه . یواشکی یه نگاهی به ضریح میکنم . همچنان اذن دخول و
بقیه مطالب را میخونم ...
علت داخل شدن از این درب اینه که از یه فاصله دور میشه ضریح را دید.
میشه یه سعی انجام داد بین مروه و صفا !!
صفا میدونید کجاست ؟
اغنیا مکه روند و فقرا مشهد تو ای قربان تو آقا که حج فقرایی
خلاصه یواش یواش قدم میزنم و زیر لب چیزهایی میگم که گفتنی نیست
فقط همینو بدونید که اینجا عرق میکنم چه تابستون و چه زمستون !!!
تا اینکه میرسم به اینجا (عکس پائین) اینجا شاه و گدا یکسانند به خدا
چه پهلوان نامدار، چه آیت الله العظمی !
چه رئیس ، چه مرئوس!
چه امیر ، چه اسیر!
همه و همه گدای این درگهند ...
اینجا فقط یه چیز خریدار داره : دل شکسته و اشک چشم .... !!!؟
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا
اطلبنا عند قبرک ، اطلبنا عند جوارک